Gedeeltelijke zonsverduisteringen zichtbaar vanuit Nederland

Voor totale zonsverduistering maken veel mensen, zoals ik, lange reizen. Wie in Nederland blijft kan (on-)regelmatig een gedeeltelijke zonsverduistering zien. Soms zijn er twee binnen een half jaar (3 oktober 2005 en 29 maart 2006) en soms duurt het bijna 10 jaar (30 mei 1984 / 10 mei 1994) voor er weer een te zien is. Het is wel belangrijk om altijd een eclipsbrilletje te gebruiken, anders loop je een groot risico om blijvend oogletsel op te lopen.

De komende gedeeltijke zonsverduisteringen: 4 januari 2011, 15 maart 2015,  zeer miniem op 17 augustus 2017, en dan pas weer 10 juni 2021. De lokale zichtbaarheid kan berekend worden met mijn Zonsverduisteringscalculator.
 

4 januari 2011

In 2011 zijn er geen totale of ringvormige zonsverduisteringen. Er zijn wel 4 gedeeltelijke (4 januari, 1 juni, 1 juli, 25 november), waarvan de eerste in Nederland zichbaar is. Rond kwart over negen is de zonsdiameter voor ongeveer 78% bedekt. Er zijn regelmatig 4 zonsverduisterin in een jaar. Maximaal zijn er 5 zonsverduistering in een jaar. Dat is een stuk zeldzamer. De laatste drie keer dat dit gebeurde was in 1255, 1805 en 1935. De volgende is in 2206. (Bron: Jean Meeus: Mathematical Astronomical Morsels III, hoofdstuk 2)

Zonsverduistering 4 januari 2011

20 maart 2015

Deze verduistering is totaal tussen Schotland en IJsland. Bij ons zal de zon rond half elf als een smalle sikkel te zien zijn. 84% van de middellijn is verduisterd.

Zonsverduistering 20 maart 2015

21 augustus 2017

Een totale verduistering in de Verenigde Staten. In west Nederland zal bij zonsondergang een zeer klein hapje uit de zon missen. In Scheveningen begint de verduistering om 21:40:23 (lokale tijd) met de zon 1,2° boven de horizon. Een echte uitdaging voor de thuisblijvers!

Recent:

De ringvormige zonsverduistering van 3 oktober 2005 en de totale zonsverduisteringen van 29 maart 2006 en 1 augustus waren als gedeeltelijke zonsversduistering zichtbaar vanuit Nederland.

Bron voor kaarten: Fred Espenak NASA/GSFC

Terug